Uchwała nr XIX/265/2004Rady Gminy Białe Błotaz dnia 27 maja 2004w sprawie odrzucenia zarzutu do projektu Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice – Łochowo – Lisi Ogon, wniesionego przez p.p. Urszulę i Mirosława KoniecznychNa podstawie art. 18 ust. 2 pkt.15 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz.1591 ze zmianami: Dz. U. z 2002 r.; Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806 z 2003 r.; Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568), art. 24 ust. 3 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity – Dz. U. z 1999 r.; Nr 15, poz. 139, ze zmianami: Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279, z 2000 r.; Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r.; Nr 5, poz. 42, Nr 14, poz. 124, Nr 100, poz. 1085, Nr 115, poz. 1229 i Nr 154, poz. 1804, z 2002 r.; Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 130, poz. 1112) w związku z art. 85 ust. 2 Ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zmianami: Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41)

Uchwała nr XIX/265/2004
Rady Gminy Białe Błota
z dnia 27 maja 2004

w sprawie odrzucenia zarzutu do projektu Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice – Łochowo – Lisi Ogon, wniesionego przez p.p. Urszulę i Mirosława Koniecznych

Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt.15 Ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jednolity: Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz.1591 ze zmianami: Dz. U. z 2002 r.; Nr 23, poz. 220, Nr 62, poz. 558, Nr 113, poz. 984, Nr 153, poz. 1271 i Nr 214, poz. 1806 z 2003 r.; Nr 80, poz. 717 i Nr 162, poz. 1568), art. 24 ust. 3 Ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity – Dz. U. z 1999 r.; Nr 15, poz. 139, ze zmianami: Nr 41, poz. 412 i Nr 111, poz. 1279, z 2000 r.; Nr 12, poz. 136, Nr 109, poz. 1157 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r.; Nr 5, poz. 42, Nr 14, poz. 124, Nr 100, poz. 1085, Nr 115, poz. 1229 i Nr 154, poz. 1804, z 2002 r.; Nr 25, poz. 253, Nr 113, poz. 984 i Nr 130, poz. 1112) w związku z art. 85 ust. 2 Ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 ze zmianami: Dz. U. z 2004 r. Nr 6, poz. 41)

 

 

Rada Gminy Białe Błota

uchwala, co następuje:

 

§ 1

 

Odrzucić zarzut wniesiony przez  p.p. Urszulę i Mirosława Koniecznych do wyłożonego projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice, Łochowo, Lisi Ogon, dotyczący terenu działek nr ew. 34/3, 26, 230/2, i 204/17, położonych w Lisim Ogonie.

 

 

§ 2

 

Wykonanie uchwały powierza się Wójtowi Gminy Białe Błota.

 

 

§ 3

 

Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

 

 

 

  Przewodniczący Rady Gminy

 

 

Bronisław Balcerowski   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Uzasadnienie

 

Państwo Urszula i Mirosław Konieczni jako współwłaściciele działek nr ew.: 26, 34/3 i 230/2 oraz jako właściciele działki nr ew.: 204/17 położonych w m. Lisi Ogon w dniu 05.08.2003 r. wnieśli zarzut do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice, Łochowo, Lisi Ogon, w którym generalnie wyrazili swoją dezaprobatę do projektu planu zagospodarowania przestrzennego wsi Łochowice, Łochowo, Lisi Ogon i nie sprecyzowali dokładnie wniesionego zarzutu.

Analizując ustalenia projektu planu na terenach wymienionych wyżej działek należy stwierdzić:

1.        Teren działki nr ew.: 26 położonej w Lisim Ogonie nie jest objęty opracowaniem planu, gdyż są to tereny łąk  i pastwisk, dla których nie uzyskano nigdy wymaganej zgody wojewody na cele nierolnicze i nieleśne.

2.        Działka 34/3 w całości została włączona w obszar przeznaczony na mieszkalnictwo i usługi (teren oznaczony symbolem 230 MN/U).

3.        Działka nr ew.: 230/2: w projekcie planu na tym terenie wprowadzono poszerzenie pasa drogowego drogi ekspresowej krajowej S-10 (teren oznaczony symbolem 01 KKr), a pozostały fragment tej działki włączono do terenu usług komunikacyjnych (teren oznaczony symbolem 483 KS/U). Położenie tej działki w bezpośrednim sąsiedztwie drogi krajowej S-10 przesądza o takim jej przeznaczeniu.

4.        Na fragmencie działki nr ew.: 204/17 od strony drogi krajowej S-10 zaprojektowano drogę dojazdową oznaczoną symbolem 0249 KD, której zadaniem jest ze względu na wyeliminowanie bezpośredniego dostępu do drogi Krajowej S-10, obsługa ruchu drogowego lokalnego z terenu przyległego i odprowadzenie go do bezkolizyjnego włączenia do dróg: powiatowej Bydgoszcz – Nakło i krajowej Szczecin – Warszawa.

Z przedstawionej analizy wynika, że zachodzi tutaj konflikt interesów: prywatnego i publicznego w stosunku do proponowanego zagospodarowania terenu działek nr ew.: 230/2 i 204/17.

Z mocy art. 4 ust. 1 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym gminie przysługuje władztwo planistyczne. Oznacza to, że o ile nie jest ono nadużywane, to zasługuje na aprobatę. Naruszenie interesu prawnego jest przesłanką do uwzględnienia zarzutu, gdy związane jest z jednoczesnym naruszeniem obiektywnego porządku prawnego (normy prawa materialnego lub procesowego przy projektowaniu planu). W niniejszej sprawie nie naruszono obiektywnego porządku prawnego wynikającego z odpowiednich przepisów. Przy projektowaniu tego planu należało uwzględnić stanowisko Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad w Warszawie jako zarządcy drogi S-10. Wynika to z przepisu art. 18 ust.2 pkt.4 lit.”g” ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym: wójt gminy uzgadnia projekt planu, stosownie do jego zakresu, z: [-] właściwym zarządem drogi, jeżeli sposób zagospodarowania gruntów przyległych do pasa drogowego lub zmiana tego sposobu może mieć wpływ na ruch drogowy lub samą drogę”. Zgodnie z art. 64 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku (Dz. U.  z dnia 16 lipca 1997 r.) „Każdy ma prawo do własności, innych praw majątkowych oraz prawo dziedziczenia ... Własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim nie narusza ona istoty prawa własności” Ten przepis chroni prawo własności. Prawo to można ograniczyć tylko ze względu na ważną wartość mocniej chronioną (zasada hierarchiczności wartości chronionych przez prawo). Wartością wyżej chronioną (art. 21 Konstytucji RP) jest interes publiczny („cele publiczne”). Zwarzywszy na to, że droga krajowa oraz droga obsługująca tereny przyległe to niewątpliwie zadania celu publicznego uznano za słuszne przyjąć koncepcję Generalnej Dyrekcji Dróg Publicznych jako wiążącą.

Pogodzenie w tym przypadku dwóch interesów, interesu prywatnego Państwa Urszuli i Mirosława Koniecznych dotyczącego zachowania „status quo” dla terenów działek nr ew.: 230/2 i 204/17 będących ich własnością oraz interesu publicznego polegającego na zapewnieniu właściwej komunikacji publicznej dla terenów przylegających do drogi krajowej S-10 było niemożliwe w inny sposób, niż przedstawiono to w projekcie planu. Rozwiązanie zawarte w projekcie planu stanowi próbę pogodzenia interesu publicznego i prywatnego w granicach dopuszczonych m. in. ustawą z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym.     

Ponadto zastosowane rozwiązanie zagospodarowania terenu w stosunku do wnioskowanych terenów jest spójne z ustaleniami Studium Uwarunkowań i kierunków rozwoju Gminy Białe Błota przyjętym Uchwałą Nr XXVIII/235/2001 Rady Gminy Białe Błota z dnia 15.02.2001 r.  

Chociaż niewątpliwie skarżący mają interes prawny w kwestionowaniu założeń projektu planu, jednak wobec konieczności uwzględnienia wytycznych otrzymanych przy uzgadnianiu projektu planu w zakresie drogi krajowej S-10 i przepisów prawnych przytoczonych wyżej należało zarzut odrzucić.

Zgodnie z art. 24, ust. 3 tej ustawy: „o uwzględnieniu bądź odrzuceniu zarzutu rozstrzyga Rada Gminy w drodze uchwały zawierającej uzasadnienia faktyczne i prawne.”

Przepis ten znajduje nadal zastosowanie z mocy art. 85, ust. 2 ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, którego treść brzmi: „Do miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz planów zagospodarowania przestrzennego województw, w stosunku do których podjęto uchwałę o przystąpieniu do sporządzania lub zmiany planu oraz zawiadomiono o terminie wyłożenia tych planów od publicznego wglądu, ale postępowanie nie zostało zakończone przed dniem wejścia w życie ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.”

 Wyłożenie projektu planu do wglądu publicznego nastąpiło z datą 02 lipca 2003 roku, czyli gdy  ustawa z dnia 07.07.1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym była utrzymana w mocy.”  Zawiadomienie o wyłożeniu projektu planu do wglądu publicznego nastąpiło przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Mając na uwadze przedstawione wyżej argumenty, podjęto przedmiotową uchwałę o odrzuceniu zarzutu.

 

Przewodniczący Rady Gminy

Bronisław Balcerowski